Verschil tussen een podotherapeut en podoloog: weet u het nog?

De voetenzorg in Nederland heeft zich de afgelopen decennia in hoog tempo ontwikkeld. Diverse beroepsgroepen op het gebied van voetenzorg zijn ontstaan, of hebben zich inhoudelijk verrijkt. Denk hierbij bijvoorbeeld aan: pedicure, podologie, podoposturale therapie, podo-orthesiologie, podokinesiologie, podotherapie. U zult vast denken: wat een moeilijke termen. Wie kan het verschil nog uitleggen? En hoe merkt de klant het verschil in de verleende zorg? Om onduidelijkheden te voorkomen is het belangrijk de verschillen goed in kaart te brengen. En dat doen wij maar al te graag!

De titel ‘podotherapeut’

De titel ‘podotherapeut’ is een door de wet BIG beschermde opleidingstitel (artikel 34) wat betekent dat iemand zich alleen zo mag noemen na het afronden van een wettelijk erkende 4-jarige HBO-bachelor. Deze opleiding moet door de NVAO geaccrediteerd worden. Een podotherapeut (paramedicus) valt onder het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.

Podotherapeuten kunnen lid worden van de Nederlandse Vereniging van Podotherapeuten en kunnen zich inschrijven in het kwaliteitsregister Paramedici. In dit register zijn ook logopedisten, diëtisten e.a. wettelijk erkende beroepen opgenomen. Omdat podotherapeuten lid kunnen worden van deze vereniging wordt de kwaliteit van de zorg gewaarborgd.

Wat is een podoloog?

De titel podoloog is onbeschermd. Dit betekent dat iedereen zich zo mag noemen. Als iemand bijvoorbeeld in een schoenwinkel werkt en ook zooltjes verkoopt kan deze persoon zich podoloog noemen. Of wanneer iemand als voetverzorger een cursus heeft gevolgd.

Er zijn ook registerpodologen en podoposturaaltherapeuten, deze hebben particuliere opleidingen/cursussen gevolgd op HBO niveau betreft bepaalde onderdelen van de podotherapie. Dit is niet het zelfde als een HBO opleiding. Er zijn bijvoorbeeld ook taal cursussen e.d. die op HBO niveau zijn.

Waar vindt men podotherapeuten?

Een podotherapeut is zowel in de eerste- als in de tweedelijn ingebed tussen diverse (para)medici en medici. In de eerstelijn nemen zij veelal deel in gezondheidscentra. Haar paramedische status brengt daarbinnen vaak het onderscheid aan; een podoloog kan gezien de behandelcompetenties veelal niet deelnemen aan de wetenschappelijk onderbouwde zorgprogramma's. Deze tendens is in zijn geheel zichtbaar in de tweedelijn, aldaar zijn eigenlijk nauwelijks podologen actief.