Wat is een beenlengteverschil?

Bij een beenlengteverschil is het ene been langer dan het andere been en ontstaat er hierdoor een bekkenscheefstand. Het komt vaak voor, bijna niemand staat volledig recht. Veel mensen hebben een beenlengteverschil zonder dat ze het zich beseffen, omdat ze geen klachten hebben.

Oorzaken beenlengteverschil

Mogelijk heeft u al jaren een beenlengteverschil, maar heeft u er nooit last van gehad. Een beenlengteverschil kan door verschillende redenen ontstaan:

• U kunt ermee geboren worden
• Door een ongeluk tijdens uw groei als kind, bijvoorbeeld door een ongeluk
• Na het krijgen van een nieuwe heup of knie
• Bij kinderen in de groei, de benen groeien namelijk niet tegelijkertijd
• Na een zwangerschap, bekkeninstabiliteit of ongeluk kunt u merken dat de klachten niet minderen, omdat deze klachten door een beenlengteverschil in stand worden gehouden
   

Symptomen

Door een beenlengteverschil kunnen er klachten aan uw voeten, knieën, heupen en (onder)rug. De klachten ontstaan meestal aan de kant van het kortste been. Vaak veroorzaakt een beenlengteverschil helemaal geen klachten.

Behandeling door de podotherapeut

Wanneer er geen klachten zijn in de voeten, knieën, heupen of rug is een behandeling niet altijd noodzakelijk. Bij een relatief klein beenlengteverschil, zal het lichaam zich hierop aanpassen. Afhankelijk van de grootte van het verschil tussen de benen en of iemand klachten heeft, kan er gedacht worden aan een hakverhoging en/of een podotherapeutische zool.

Een podotherapeut zal u niet altijd adviseren om een hakverhoging of podotherapeutische zool in de schoen te doen. Dit is afhankelijk van de benodigde hoogte. Tot maximaal 1-1,5 cm kan een verhoging in een schoen geplaatst worden. Wanneer de compensatie van uw benen groter dan dit is, kan een schoenmaker onder de schoen een hakverhoging maken. Uw podotherapeut zal uw adviseren over de hoogte van de compensatie die een schoenmaker onder de schoen kan maken.

Het komt vaak voor dat er sprake is van een relatief beenlengte verschil. Dit betekent dat het lijkt alsof het ene been langer is dan het andere. Echter is dit in werkelijkheid niet zo. De podotherapeut zal tijdens het onderzoek letten of bijv. het bekken wel goed beweegt en er niet één voet meer naar binnen zakt dan de andere. Wanneer dit het geval zou zijn, moet dit probleem worden aangepakt en is een hakverhoging in veel gevallen niet nodig.